آسمان را بنگر ، که هنوز ، بعد صدها شب و روز مثل آن روز نخست گرم و آبی و
پر از مهر ، به ما می خندد!
یا زمینی را که ، دلش از سردی شب ها ی خزان نه شکست و نه گرفت !
بلکه از عاطفه لبریز شد و نفسی از سر امید کشید و در آغاز بهار، دشتی از
یاس سپید
زیر پا ها مان ریخت ، تا بگوید هنوز ، پر امنیت احساس خداست !
ماه من ، غصه چرا ؟!
تو مرا داری و من هر شب و روز آرزویم ، همه خو شبختی تو ست
16665 بازدید
7 بازدید امروز
1 بازدید دیروز
25 بازدید یک هفته گذشته
Powered by Gegli Social Network (Gohardasht.com)
Copyright ©2003-2024 Gegli Social Network (Gohardasht) - All Rights Reserved
Developed by Dr. Mohammad Hajarian